تاثیر عصاره سیر بر روی آماستیگوت های لیشمانیا ماژور:

سابقه و هدف: با توجه به شیوع لیشمانیوز در مناطق مختلف جهان و ایران و نظر به اینکه ترکیبات پنج ظرفیتی آنتی موان برای درمان بیماری دارای عوارض جانبی متعددی می باشد، استفاده از گیاهان دارویی مورد تاکید قرار گرفته است. این تحقیق به منظور تعیین تاثیر عصاره گیاه دارویی سیر بر روی آماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی (in vitro) ودرون تنی in vivo) ( به روش رنگ سنجی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، لیشمانیا ماژور( (leishmania major سویه استاندارد به محیط کشتrpmi- 1640 حاوی 10% سرم جنین گاوی(fcs) و آنتی بیوتیک منتقل و در دمای 2±25 درجه سانتی گراد کشت داده شد. سپس در مرحله ثابت رشد تاثیر غلظت های مختلف عصاره گیاهی سیر در مقایسه با داروی کنترل تارتارامتیک بر روی آماستیگوت های لیشمانیا ماژور در دو شرایط درون تنی و برون تنی با استفاده از روش رنگ سنجی mtt، مورد بررسی قرار گرفت که شرایط درون تنی با استفاده از کشت ماکروفاژی ایجاد شد. سپس میزان جذب نوری (optical density) رنگ حاصله از احیا نمک تترازولیوم (mtt) به محصول رنگی فورمازان توسط انگل، بوسیله دستگاه الیزا ریدر (elisa reader) سنجیده شد و مقدار ic 50 محاسبه گردید. یافته ها: نتایج حاصل از جذب نوری و ic50 نشان داد که غلظت µg/ml 6/4 عصاره سیر در مقایسه با داروی کنترل در شرایط درون تنی نسبت به غلظت µg/ml 4/11در زمان 48 ساعت در شرایط برون تنی باعث مهار رشد آماستیگوت های لیشمانیا ماژور گردید. نتیجه گیری: عصاره سیر بر روی آماستیگوت های لیشمانیا ماژور اثرات ضد لیشمانیایی مطلوبی دارد، آزمایشات بیشتری جهت ارزیابی این عصاره بر روی انگل لیشمانیا در مدل حیوانی و انسان های داوطلب را توصیه می نماید.